این سوال همیشه وجود دارد که بهلول مجنون بوده یا دانا ؟
در كتاب دائرة المعارف تشيع نقل گردیده است :
ابووهيب بن عمرو ( بهلول ) معروف به مجنون از فقها و حكما و شعراي شيعه در قرن دوم هجري بوده است
و علت ديوانگي ظاهري او اين است كه به وسيلهي آن سخن حق را بدون ترس بر زبان بياورد
در كتاب مجالس المؤمنين سفينة البحار، روضات الجنّات اعيان الشيعه و کتب های بسیار دیگر
بهلول از شاگردان خاص امام صادق (ع) و از اصحاب آن حضرت و حضرت امام موسي كاظم (ع) معرفي شده است
و چون هارون الرشيد خليفه عباسي قصد داشت مخالفان حكومت استبدادي خود را از بين ببرد
نقشهاي طرح كرد تا امام كاظم (ع) را به شهادت برساند
هارون از فقهاي بغداد ( از جمله بهلول ) در خواست كرد تا فتوا بدهند كه امام قصد دارد بر عليه حكومت قيام كند و قتل او شرعاً واجب است
اما بهلول از اين كار خودداري كرد و از امام چاره جويي نمود
امام به او پيشنهاد كرد خودش را به ديوانگي بزند تا هارون از او دست بردارد
يك روز صبح مردم بغداد بهلول را در كوچه و بازار ديدند كه لباس كهنهاي به تن كرده
و سوار بر تكه چوبي شده و با كودكان بازي مي كند و فرياد ميزند :
كنار برويد!
مبادا اسب من شما را لگد كند
و اين تدبير او را از صدور فتوا بر عليه امام نجات داد
و هارون وقتي شنيد كه بهلول ديوانه شده است دست از او برداشت
در روايتي ديگر، سيد نعمت الله شوشتري در كتاب غرايب الاخبار به نقل از روضات الجنّات آورده است كه
هارون الرشيد به پيشنهاد مشاورانش از بهلول خواست كه قاضي القضاة بغداد شود ولي او قبول نميكرد و عذر ميآورد