تفکر بر ایمان و یقین شما می افزاید: فکر انسان ها عاجز از درک عظمت جهان هستی است و اندیشمندان جهان، آنگاه که به تفکر درباره جهان خلقت می پردازند، با جهانی با عظمت و اسرار آمیز روبه رو شده و خود را عاجز از درک حقیقت آن می بینند، ولی نسانه ها و آیاتی را در آن مشاهده می کنند که احیا کننده قلب ها و روشنی بخش دلهای خردمندان است. آری بر اثر تفکر در پیرامون عظمت جهان خلقت، یقین و ایمان بهوجود خالق مقتدر، افزایش می یابد.قرآن مجید می فرماید: تفکر وسیله بصیرت و دور اندیشی است، اگر انسان درباره سرانجام کاری که در پی انجام آنست بیندیشد، در کارها به نتیجه می رسد و گرفتار پشیمانی و افسوس های کشنده نمی شود.

امام علی (ع) می فرمایند: اگر پیش از همه کارهایت درباره آن بیندیشی، سرانجام و عاقبت تو در هر امری نیکو خواهد بود.بنابر این با فکر و اندیشه، می توان زنگار را از دل پاک ساخته و ظلمت و تیرگی قلب را به صفا، نورانیت و بصیرت تبدیل نمود.همانگونه که (حرّ) به خاصر احترامی که به حضرت زهرا (ع) قائل شد، زمینه فکر و اندیشه درباره نتیجه و سرانجام جنگ و مقاتله با امام حسین (ع) برای او پیدا شد، و در نتیجه افکاری که در او تبلور یافت، او را از هلاکت نجاد داده و در جمع شهدای کربلا قرار داد.