بازی برای آموزش راه زندگی

بسیاری از بازی‏ها برای کودک آموزنده‏اند. طفل در ضمن آن یاد می‏گیرد که چگونه در بین جمع زندگی کند. چه ضوابطی را برای زندگی در نظر داشته باشد، در درگیری‏ها در معرکه زندگی چه موضعی و چه راه و روشی را در پیش گیرد.

بازی‏ها افراد را به مقررات و ضوابط زندگی آشنا می‏کنند، روح سازگاری را در آنها پدید می‏آورند و فنون زندگی جمعی را عملاً یاد می‏دهند. کودک در سایه بازی درمی‏یابد که همیشه نمی‏تواند از طریق اعمال خشم به پیش برود، در همه جا نمی‏تواند عصبانی شود و نظرات خود را اعمال نماید، همیشه نمی‏تواند دیگران را وادار به تسلیم خواسته‏های خود کند بلکه در مواردی هم لازم نیست تسلیم خواسته‏های دیگران باشد بخصوص که آن خواسته‏ها به حق باشند.

بازی به کودکان می‏آموزد که زندگی یک داد و ستد است در ازای دریافت خدمتی، باید خدمتی برای دیگران انجام داد، اگر چیزی از کسی می‏گیریم باید چیزی هم متقلابا به او بدهیم وگرنه اجتماع وجود ما را تحمل نخواهد کرد و ما را افرادی مزاحم و انگل و حتی مفت‏خور به حساب خواهد آورد.

برخی از بازی‏ها در افراد سازگاری شغلی پدید می‏آورند و فرد را علاقمند می‏سازد که تن به کاری و شغلی دهند یا مقدمات آن را فرا گیرند به طوری که در آینده با چشمی باز وارد دنیا کار و مشاغل گردند، نیز آنان در حین بازی درمی‏یابند چه کاری مفید و چه کاری مضر است، چه اقدامی خطرناک و چه اقدامی بی‏خطر است و بالاخره بازی افراد را وامی‏دارد که تن به پذیرش و صلح دهند و دریابند که همیشه نمی‏توان از راه جبر و فشار سلطه خود را بر دیگران اعمال کرد(5