نتیجه ی تحقیق در مورد نظم و انظباط در خانواده

دستورالعمل ها:

برای بچه ها حد و مرز تعیین کرده و روی آن پافشاری کنید. آنها باید بدانند که شما توقع چه رفتاری را از آنها دارید. روانشناسانان کودک بر این باورند که بچه‌ها خواستار تعیین حد و مرز هستند و بسیار از آن استقبال می‌کنند.
اگر مایلید کودکتان کاری را انجام دهد، او را با تهدید مجبور به انجام آن کار نکنید. تهدید کردنِ کودک با عباراتی چون “اگه اتاقتو تمیز نکنی، از شام خبری نیست”، آسان است، اما وقتی از این کار منصرف می‌شوید و به او شام می‌دهید، به این معناست که روی حرف خود مصر نبوده‌اید. پس بهتر است دست از تهدید کردن بردارید.
برای کودکتان وقت بگذارید. نیازی نیست برای هر دقیقه از روز فرزندتان برنامه ریزی کنید، حتی اگر حوصله ی بازی و یا وقت گذراندن با او را ندارید، بگذارید او شما را همراهی کند. به او اجازه دهید درحالی که آشپزی می‌کنید، تکالیف مدرسه‌اش را روی میز آشپزخانه و در کنار شما انجام دهد. این کار، حس با هم بودن را برای کودکتان تداعی می‌کند و مانع از بروز بی‌نظمی که ناشی – از حس ناامنی است – در رفتار او می‌شود.
تنبیه‌های معقول در نظر بگیرید. بچه ها با یکدیگر فرق دارند. یک کودک ممکن است با تنبیه، آنچه را که باید متوجه شود، در حالی که اگر همین رفتار را با کودک دیگری انجام دهید، نتیجه عکس بدهد. هیچگاه کارهای طاقت فرسا را به عنوان تنبیه به کودکتان ندهید و یا برای او – که جزوی از خانواده است – تنبیه مالی در نظر نگیرید.

به رفتارهای خوب کودکتان پاداش دهید. پشتیبانی به جا و مثبت از کودک، پیام های مثبت برای او دارد. اگر کودکان در ازای کار مثبت پاداش بگیرند، به انجام کارهای خوب تشویق می‌شوند.

روی وقت بچه‌ها برنامه ریزی کنید تا مسئولیت پذیریشان بیشتر شود. هرچه اوقات فراغت بچه‌ها بیشتر باشد، احتمال بروز رفتارهای نا‌مناسب بیشتری از آنها وجود دارد. اوقات فراغت و بیکاری فرزندانتان را تا جایی که ممکن است، کاهش دهید. می‌توانید این زمان ها را با فعالیت‌هایی چون ورزش، مطالعه و یا محول کردن کارهای مفید به آنها پر کنید. اگر فرزندتان رفتاری دارد که ریشه روانشناختی دارد، با روانشناس اطفال مشاوره کنید. این گونه بچه‌ها نیاز به توجه، برخورد خاص و تغییر رژیم غذائی دارند تا بتوانند مسئولانه عمل کنند.