سالم ترین نوع چای کدام است؟
چای های سیاه، اولانگ، سفید و سبز همگی از گیاه 'کاملیا سیننسیس' ( Camellia sinensis ) به دست می آیند و تفاوت آنها در زمان برداشت و فرآوری، به ویژه سطح اکسیداسیون - واکنشی که در جریان آن برگ های فراوری شده در معرض سطوح بالای اکسیژن قرار می گیرند-- آنها است.
چای سیاه کاملا اکسیده، چای اولانگ تا حدی اکسیده و چای سبز و سفید غیر اکسیده هستند. چای سفید از برداشت اولیه برگ این گیاه و چای سبز از برداشت دیرتر آن بدست می آیند.
فرآوری چای نیز تاثیر چندانی بر ترکیب ال- تیانین ندارد به طوری که مقدار کمی از این ترکیب در تمامی انواع چای دیده می شود. سطح کافیین نیز در انواع چای به اندازه زیادی متفاوت است به طوری که چای سیاه معمولا بیشترین سطح کافیین را دارد. ترکیب کاتچین چای نیز به واسطه اکسیداسیون تغییر می کند بنابراین دو نوع چای سبز و سفید بیشترین سطح این ترکیب را دارند.
چای سبز به خاطر برخورداری از آنتی اکسیدان بیشتر و میزان کافیین کمتر معمولا سالم ترین گزینه در نظر گرفته می شود. بنابراین فواید سلامتی چای سبز، محور تمرکز بیشتر مطالعات قرار گرفته است. با این حال، تمام انواع چای منبع خوبی از ال - تیانین ، کافیین و کاتچین هستند.
از سوی دیگر باید توجه داشت که تنها داشتن برچسب 'چای' تضمین کننده محتوای ترکیبات زیست فعال و یا فواید سلامت بخش آن نیست. تمام انواع چای فوری که از پیش بسته بندی شده اند، ترکیبات زیست فعال محدود دارند. انواع چای گیاهی و میوه ای نیز دارای برگ واقعی چای نیستند و بنابراین خواص متفاوتی دارند.
از سوی دیگر، مصرف چای می تواند مضر نیز باشد و به دریافت بیش از حد کافیین منجر شود، به طوری که اگر به همراه غذا و یا بلافاصله بعد از صرف غذا مصرف شود، 'تانن ها' ( Tannins) که گروه دیگری از پلی فنول های موجود در چای هستند با اتصال به آهن، مانع جذب آهن توسط بدن می شوند.