آیین های چهارشنبه سوری

جشن چهار شنبه سوری در کنار جشن و پایکوبی، چهار آیین اصلی و مشخص دارد که هرچه از این جشن می گذرد، پایبندی مردم به این آیین کمتر شده و در اصل این جشن کهن در حال از دست دادن شکل سنتی اش است. چهار آیین اصلی چهار شنبه سوری عبارت اند از افروختن آتش، قاشق زنی، فال گوشی و گره گشایی و آجیل مشکل گشا که هر یک اصول و روش اجرایی خاص خودشان را دارند. افروختن آتش عنصر بنیادین و اصلی آیین چهارشنبه سوری است. در این جشن در سراسر ایران سه کپه آتش به نشانه سه پند بزرگ ایرانیان باستان یعنی پندار نیک، کردار نیک و گفتار نیک یا هفت کپه آتش به نشانه هفت امشاسپندان) بر پا می شود و مردم از روی آن ها می پرند. رسم دوم چهارشنبه سوری، قاشق زنی است؛ در این رسم زیبا، دخترها و پسرهای جوان، پارچه ای بر سو خود کشیده تا ظاهر آن قابل تشخیص نباشد و سپس به در خانه دوستان و همسایه های خود می روند؛ صاحب خانه با شنیدن صدای خوردن قاشق به کاسه، به بیرون از خانه آمده و داخل کاسه آجیل چهار شنبه سوری، شیرینی، شکلات و پول می ریزد. در زند اوستا آمده است که در پنج روز آخر سال تا پنج روز اول فروردین ماه، ارواح از دوزخ رها می شوند و در اصل قاشق زنی، استفاده ارواح از زبان بدنی به جای زبان گفتار است. فال گوشی و گره گشایی، یکی دیگر از رسم های چهار شنبه سوری است که در آن دختران جوان نیت کرده و سپس پشت یک دیواری می ایستند و به صحبت های رهگذران گوش می دهند؛ سپس با تفسیر این سخن ها، مثل یک فال پاسخ نیت خود را پیدا می کنند. گفتنی است که امروزه این رسم قدیمی و کهن کاملا منسوخ شده و دیگر کسی آن را انجام نمی دهد. آخرین آیین چهارشنبه سوری، خوردن آجیل مشکل گشا است. در گذشته رسم بوده است که در پایان آتش بازی، اهل خانه و دوستان و خویشاوندان در کنار هم جمع شده و آخرین دانه های شیرین و نباتی مثل تخم هندوانه، تخم کدو، پسته، فندق، بادام، نخود، تخم خربزه، گندم و شاهدانه را که از ذخیره زمستانی شان باقی مانده است روی آتش حرارت داده و سپس با نمک متبرک کرده و می خوردند. متاسفانه این رسم هم امروزه منسوخ شده و در بهترین حالت، افراد خانواده در کنار یکدیگر جمع شده و آجیل خریداری شده از مغازه را در کنار هم میل می کنند.