ادبیات به ٤ شیوه در رشد عاطفی کودکان سهیم میشود:
نخست، ادبیات به کودکان ثابت میکند که در بسیاری از احساسها مانند دیگران هستند و اینکه بروز این احساسها و عواطف در آنها امری عادی و طبیعی است.
دوم، ادبیات، هرگونه احساس را از نقطهنظرهای گوناگون بهبررسی میگیرد و تصویری کامل از آن به دست میدهد و برپایه اصولی، آن احساس ویژه را شناسایی میکند.
سوم، کنشهای شخصیتهای گوناگون نقطهنظرهایی را برای شیوههای برخورد با عواطفی ویژه ارایه میدهد.
چهارم، ادبیات بهروشنی نشان میدهد که هر فرد عواطف گوناگونی را تجربه میکند و دیگر اینکه این عواطف گاهی در تضاد و کشمکش با یکدیگر قرار میگیرند.
کودکان هنگام کتابدرمانی ٣ فرآیند را تجربه میکنند: فرآیند همانندسازی، فرآیند پالایش روانی و فرآیند بینش درون.