برخورد با كودك بهانه‌گير

وقتي كودك شروع به بهانه‌گيري و نق‌‌نق زدن مي‌كند، بايد والدين از او بخواهند كه به صورت‌هاي مختلف ابتدا در گوش، بعد به آهستگي و سپس خيلي بلند چيزي را كه مي‌گويد تكرار نمايد. اين روش درست مثل يك بازي توجه او را جلب خواهد كرد و بهانه‌گيري را فراموش مي‌كند. در مورد كودك دبستاني نيز مي‌توان از چند روش استفاده كرد؛ به محض اين كه شروع به بهانه‌گيري كرد والدين بايد حرف او را قطع كنند و به آرامي بگويند: داري نق مي‌زني و بهانه‌گيري مي‌كني، بهتر است آرام صحبت كني تا من گوش كنم اگر گوش نداد مي‌توان او را تشويق كرد كه مثلا بدون نق زدن او را بيشتر دوست داريد. اگر هم والدين در اين مواقع عصباني مي‌شوند بايد بر عصبانيت خود غلبه كنند؛ چرا كه والدين با مهار عصبانيت خود مي‌توانند ارتباط بهتري با فرزندان برقرار كنند.

يكي از شيوه‌هاي بهانه‌گيري پرخاشگري است؛ روش موثر براي از بين بردن پرخاشگري آن است كه از ابتدا آن را مهار كنيد. وقتي كه در مقابل پرخاشگري كودك خود با خشم و عصبانيت عكس‌‌العمل نشان دهيد، به طور غيرمستقيم به او مي‌آموزيد كه عصبانيت وسيله كارسازي براي دست يافتن به اهداف است. در عوض مي‌توانيد بگوييد: وقتي از گريه كردن دست برداشتي در مورد آن با هم صحبت مي‌كنيم و راه‌حلي مي‌يابيم و به اتاق ديگري برويد. اگر فرزند شما خيلي كوچك است و نمي‌توانيد او را تنها بگذاريد، پيش او بمانيد اگر به طرف شما آمد او را بغل كنيد ولي تا وقتي كه آرام نشده چيزي را كه مي‌خواهد به او ندهيد. خود را به كار ديگري مشغول كنيد به عنوان مثال مطالعه كنيد با اين كار به او مي‌فهمانيد كه تا آرام نشود نمي‌تواند توجه شما را جلب كند. اغلب پرخاشگري‌هاي بچه‌ها، اگر مخاطب موردنظر حضور نداشته باشد زودتر متوقف مي‌شود. در صورتي كه كودك شما در يك مكان عمومي شروع به بدخلقي و پرخاشگري كرد بدون توجه به نگاه‌هاي مردم او را به گوشه‌اي خلوت ببريد و منتظر شويد تا آرام شود. به او بگوييد، اينجا پيش تو مي‌مانم تا وقتي كه آرام شوي و باهم صحبت كنيم. اگر بعد از سه يا چهار دقيقه بازهم به فرياد و گريه خود ادامه داد او را برداريد و از آن مكان خارج شويد.

در نظر داشته باشيد هرگاه فرزندتان واضح و محكم صحبت مي‌كند، مي‌بيند شما به او گوش مي‌دهيد و تحسينش مي‌كنيد با اين عمل ياد مي‌گيرد كه اگر بدون بهانه‌گيري چيزي بخواهد، زودتر آن را به دست خواهد آورد.