اختلال هماهنگی رشدی یا DCD چیست ؟

اختلال هماهنگی رشدی(D.C.D) یکی ازنارسایی های بارزدر زمینه رشد مهارتهای حرکتی درکودکان سنین دبستان است ودرابتدا به صورت مشکلی درزمینه یادگیری یاداشتن مهارتهایی که نیازبه هماهنگی حرکتی دارند،آشکارمیشود.میزان شیوع آن که در پسران ٣ تا ٧ برابر بیشتر از دختران است، در ٧ سالگی حدوداً ۵ تا ۶ درصد می باشد . مشخص شده است زایمان قبل از  ٣٢ هفتگی احتمال ابتلا به  این اختلال را افزایش میدهد .
کودکانDCD   حین اجرای فعالیت های روزمره که نیاز به هماهنگی حرکتی دارد به صورت چشمگیری  کمتر از حد مورد انتظارازنظر سن تقویمی و بهره هوشی  خود عمل می کند .آنان  مشکلات حرکتی با ویژگیهایی از قــبیل تأخیر رشد حرکتی ، اختــلالات تعادل ، اخــتلالات درکــی حرکتـــی ، نا پختگی جسمانی ، هماهنگی حرکتی ضعیف و تا حدی اختلال عصب شناختی خفیف را ازخود نشان می دهند .این کودکان دربرخی ازکارکردهامانند:سازماندهی،تصمیم گیری،برنامه ریزی ،بازنمایی وتجسم ذهنی ،حرکتهای هدفمند،تنظیم سرعت حرکت وانجام حرکات جدید  ،نیزدچارنارسایی اند.
اینکه  DCDهرچه زودترتشخیص داده شودمهم است  چرا که موجب برخوردصحیح معلمان و اولیا درسالهای اول تحصیل  بااین ناهنجاری می گردد.از انجایی که  این کودکان نسبت به  فعالیتهائی که مــستلزم پاسخ  بدنی و حرکتی است بی میل اند  ، نوعی کم تحملی ، نا کامی و عزت نفس پائین در آنها مشاهده می شود .تشخیص فوری،  حمایت آموزشی ودرمان به موقع  کودکان بااختلال هماهنگی رشد ی به طورچشمگیری به  ایشان کمکمی کند تا بر مشکلات حرکتیشان چیره شوند .درمر کز کاردرمانی رشد بعد ارزیابی اولیه  کودکان عوامل موثر در مشکل حرکتی هر کودک به دقت  بررسی و تعیین شده وسپس برای هر کودک برنامه  کاردرمانی ترکیبی  تهیه و بعد از ارجاع به سایت مربوطه برنامه درمانی اجرامی شود .