هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه ميزان استفاده از تکنولوژي هاي نوين ارتباطي و سواد رسانه اي است. روش پژوهش پيمايشي بوده و جامعه آماري آن کليه افراد منطقه يک تهران بوده است. حجم نمونه 200 نفر و روش نمونه گيري غيرتصادفي خوشه اي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده است. روايي توسط تعدادي از اساتيد رشته ارتباطات و پايايي ابزار با استفاده از آلفاي کرونباخ بالاي 70 درصد بدست آمده است. يافته ها نشان داد 56 درصد پاسخگويان زن و 44 درصد مرد و ميانگين ميزان استفاده از تکنولوژي هاي ارتباطي 28.81 درصد و ميانگين سواد رسانه اي آنان 28.81 درصد مي باشد. همچنين بر اساس يافته ها بين ميزان استفاده از تکنولوژي هاي نوين ارتباطي و سواد رسانه اي رابطه معناداري وجود دارد و شدت رابطه قوي و جهت آن مثبت است يعني هرچه ميزان استفاده از تکنولوژي هاي ارتباطي بيشتر شود سطح سواد رسانه اي افراد هم بالاتر مي رود. براساس نتايج به دست آمده مي توان گفت ابزارهاي تکنولوژي ارتباطي مورد مطالعه در اين تحقيق که شامل ماهواره و اينترنت بودند به واسطه امکاناتي که براي مخاطب خود فراهم نمودند از جمله امکان دستيابي و سرعت دسترسي فرد به اطلاعات باعث رشد سواد رسانه اي فرد شده اند به طوري که مخاطب به واسطه بهره مندي از اين تکنولوژي ها و از آنجا که سريع تر از گذشته مي تواند به حجم عظيمي از اطلاعات دسترسي پيدا مي کند به همان نسبت هم راحت تر مي تواند به گزينش اطلاعات پرداخته و به صحت و سقم يک موضوع پي برده و از اعمال سانسور در يک موضوع اطلاع يافته و به لحاظ در دسترس قرار گرفتن پيام ها و اطلاعات متنوع از طريق ماهواره و اينترنت توانمندي او هم در تحليل و تفسير پيام هاي ارتباطي بيشتر شده و نهايتا سواد رسانه اي وي افزايش مي يابد.